DE “GEWELDIGE” 2016/2017 SURVEY OF LIVING CONDITIONS (SLC) VAN DE INTER-AMERICAN DEVELOPMENT BANK (IDB) EN ONZINNIGE UITSPRAKEN VAN DR. DIETHER BEUERMANN VAN DE IDB.

Op 27 juni 2018 organiseerde het IDB kantoor in Suriname een bijeenkomst in Courtyard Marriott i.v.m. de presentatie van de resultaten van haar SLC 2016/2017, “so far, so good”. Op 22 augustus 2018 plaatste Dr. Diether Beuermann van de IDB een “euforische” blog op de IDB website: https://blogs.iadb.org/caribbean-dev-trends/2018/08/22/9006/

In zijn enthousiasme heeft (hebben) IDB’s Diether (en ook zijn partners in crime) zich vergaloppeerd:

1- “Objective Poverty Statistics” voor Suriname zijn wel geproduceerd en gepubliceerd, de eerste maal in 1990 en de laatste maal in 2010. Informatie betreffende “Water and Sanitation” is verzameld, bewerkt en gepubliceerd, wie bonafide is kan daarvoor MICS 2000, Census 2004, MICS 2006, MICS 2010 en Census 2012 bekijken.

2- IDB/Diether prodo moi, maar prodo smara! De steekproef is veel te klein om betrouwbare resultaten op districtsniveau te kunnen presenteren en wie dat niet van ons wil aannemen, die zal “Sistemas Integrales”, die met de technische begeleiding was belast, zeker willen geloven. De steekproef is opgezet om betrouwbare resultaten voor 3 domeinen: Groot Paramaribo, Rest van de Kustvlakte en Binnenland op te leveren. In dat geval kunnen we ons enigszins verenigen met een omvang van circa 2000 huishoudens. Ter vergelijking de volgende steekproeven (aantal huishoudens): MICS 2000 circa 4400, MICS 2006 circa 6600 MICS 2010 circa 8600 en MICS 2018 (dataverzameling door ABS op 27 augustus afgerond) circa 9400. Ook Dr. Ingrid Krishnadath had voor haar Ph.D. thesis in 2013 data verzameld bij een steekproef van meer dan 8000 huishoudens! Een “Poverty map” voor 10 districten publiceren op basis van de data van de kleine steekproef (circa 2000) is dus pure onzin!

3- Energiebedrijven Suriname (EBS) dekking PLUS Natuurlijke Hulpbronnen dekking IS GEEN 100% dekking. Ook al moet men dat natuurlijk beweren om eventuele kritieken op het steekproefkader de kop in te drukken.

4- Euforie over het hoge responscijfer is in deze ook misplaatst. Als het ABS op een dergelijke wijze mocht verzamelen, zou het voor alle huishoudonderzoeken meer dan 90% respons halen!

Overigens dient een ieder zich af te vragen waarom de IDB met organisaties zoals EBS en Centrale Bank (die voor zover ons bekend geen verzamelaars van primaire data bij huishoudens zijn) en een particulier data verzamelingbedrijf moest werken en geen gebruik kon maken van het Census steekproefkader van het ABS en/of dataverzameling door het ABS. Waarom hebben de Stichting Planbureau en de Universiteit (IMWO) ook niet geholpen?
Het antwoord is simpel: De IDB stelde eisen die noch door de Statistiekwet (SB 2002, no 97), noch door de Fundamental Principles of Official Statistics toelaatbaar zijn. Directe of indirecte toegang tot namen van respondenten kan nooit worden toegestaan aan derden (vooral derden die niet onder de Statistiekwet vallen), ook al proberen die zich achteraf roomser dan de Paus voor te doen door “geanonimiseerde” bestanden beschikbaar te stellen.

Tot slot: Data verzamelen en daarbij onterecht beweren dat de verzameling in samenwerking met het Statistiekbureau geschiedt is onethisch. Wanneer je daarop betrapt wordt en je daarna doorgeeft dat je in elk geval de adressen van het statistiekbureau hebt gehad (ook een leugen, maar zelfs als dat waar zou zijn betekent het nog geen samenwerking), dan dringt zich onherroepelijk de vraag op, op welke wijze respondenten en andere belanghebbenden nog meer zijn belazerd! IDB, please clean up your act (and also substantively revisit your results).

Het Algemeen Bureau voor de Statistiek zal zijn bezwaren tegen deze gang van zaken ter juister plaatse deponeren: dit muisje zal zeker een staart krijgen. Suriname mag dan wel in een dal zijn, maar WIJ laten ons niet vertrappen.

Algemeen Bureau voor de Statistiek, 29 augustus 2018
Drs. Iwan A. Sno, M.Sc., Directeur